آيا اين تقدير منه ؟
تا روزها در جاده دلتنگی بنشينم و افسوس دوری تو را بخورم .
درختان جاده زندگيم در حال خشك شدن هستند .
افسوس كه تو ديگر در كنارم نيستی .
افسوس كه سرنوشت برای ما جدايی را رقم زده .
افسوس كه هرچه بدوم و بدوم تو دور و دورتر می شوی .
گفتی ما بدون هم خوشبخت تريم اما . . . .
اما خوشبختی من در با تو بودن بود .
افسوس كه خوشی ها تمام شد .
افسوس كه باهم بودن ها تمام شد .
اما اگر تو بدون من خوشبختی دوری را تحمل می كنم .
من و تو دو خط موازی بوديم كه هرگز نقاشی پيدا نشد .
تا دو سر ما را عاشقانه به هم برساند .
و تا آخر اين دنيا موازی خواهيم ماند .
لعنت به اين دنيا . . .
6 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/01/17 - 02:38
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی